In memoriam Hub Lousberg
Op 21 juli 2020 bereikte ons het droeve bericht dat ons erelid Hub Lousberg is overleden.
Hub is op aansporing van Joentje Bindels, die bevriend was met pa Lousberg, als 15-jarige - iets dat wij ons heden ten dage niet meer kunnen voorstellen in de mannenkoor wereld - lid geworden van St. Caecilia en werd ingedeeld bij de 1e tenoren en later bij de baritons (totdat zijn ziekte hem noopte te stoppen). Zijn groot hart voor Caecilia liet hij al snel blijken door in 1978 toe te treden tot het bestuur waarin hij 28 jaar zitting heeft gehad. In 2006 vierde hij zijn 40 jarig verenigingsjubileum en tevens zilveren lidmaatschap van de muziekcommissie; daarbij schonk hij aan de vereniging het muziekstuk de Bojarenliederen.
Jarenlang was hij de adjudant van Mathieu Hacking en mede de drijfveer achter de Jongens van Plezeer die niet alleen in de carnavalsoptocht meeliepen maar ook tegen een vergoeding Teekezingen verzorgden. Zowel bij gastoptredens als Teekezengers en bij interne feestje, zoals bij Caecilia- avonden, was Hub gangmaker; hoe later op de avond, des te creatiever en kunstzinniger hij werd, zoals bijvoorbeeld het mimespelen op een denkbeeldige viool. De talrijke optredens brachten niet alleen veel lol maar ook jaarlijks een substantiële donatie voor de penningmeester van Caecilia.
En sterk opbrengstgericht was Hub!
Bij de jaarlijkse vaste donateursactie onder meer naar Ingber, welke destijds drie weken lang iedere avond door primair de bestuursleden werd gelopen, was het Hub niet te veel om tot 3 x toe terug te gaan naar adressen waar hij geen gehoor had gekregen, al ging het maar om die ene gulden of 50 cent binnen te halen; met zijn charmes wist hij zelfs de dames van La Ferme tot sponsoring te bewegen.
Hij hield ook alles bij wat over Caecilia gepubliceerd werd in de Omroeper en andere streekbladen. Hij verwerkte dat in talloze plakboeken. Zo heeft hij ook de affiches verzameld van alle optredens van Caecilia gedurende zijn lidmaatschap. Zijn zangvereniging ging voor alles en samen met Elsbeth hebben zij de vereniging in ruime mate ook financieel gesteund.
Na een avond stappen werd hij lang na middernacht, het was na afloop van de Bierfeesten, door de TV zender van de Tros geïnterviewd. Op de vraag wat hij aan het doen was (hij stond laconiek stevig gearmd met een bushaltepaal, antwoordde hij: ‘Ik sta op de bus te wachten.’
In 2007 werd hij terecht voor al zijn verdiensten benoemd tot erelid van Caecilia. Ondanks zijn ziekte bleef Hub ook na zijn actieve zangers periode, zijn vereniging volgen. Tot zijn laatste levensdagen waren er contacten vanuit de vereniging en dat waardeerde hij enorm, iets dat ik ook persoonlijk heb mogen ervaren.
In 2016 behoorde hij eigenlijk tot de gouden jubilarissen, maar door zijn bescheidenheid heeft hij van de huldiging afgezien omdat hij zich niet fit genoeg voelde.
Wij zullen ons hem herinneren als een bewogen en gepassioneerd zanger, bescheiden en dienstbaar en een bijzonder trouw lid.
Hub is met zijn 69 jaar veel te vroeg van ons heen gegaan; hij had nog zoveel willen doen samen met zijn Elsbeth. Daar heeft hij tot op het laatst voor gestreden, maar toen hij zag en voelde dat het een verloren strijd was, heeft hij vastberaden de strijd opgegeven.
Wij zullen ons Hub blijven herinneren als een prominent lid van Caecilia;
EEN ZANGERSVRIEND
Wij wensen Elsbeth veel sterkte toe en zoals ze het zelf zegt op de rouwbrief, dat ze dankbaar is dat wij zo’n bijzondere man in ons midden hebben gehad.